Εδώ και καιρό σκέφτομαι πως θέλω να μοιραστώ μαζί σας τη μεγάλη μου αγάπη για τη μουσική σε σχέση με τα μικρά μας μωρά! Τώρα λοιπόν που ο δικός μου ο μπέμπης είναι πια 17 μηνών και συνειδητοποιώ την επιρροή που έχει η μουσική σε εκείνον, νομίζω πως είναι η καταλληλότερη στιγμή να γράψω αυτά που έχω δει και έχω συνειδητοποιήσει.
Για αρχή θα συμβούλευα όσες από εσάς είστε σε περίοδο κύησης, να ξεκινήσετε από τώρα τη μουσική διαπαιδαγώγηση του εμβρύου! Η μουσική είναι το απόλυτο μέσο επικοινωνίας με το μωρό που μεγαλώνει μέσα σας. Μέσα από τη μουσική μπορείτε να του εμφυσήσετε την ίδια αγάπη που τρέφετε εσείς για εκείνη, μπορείτε να το ηρεμήσετε, ή πολύ περισσότερο να ενωθείτε ψυχικά! Εγώ λόγω διαφόρων επαγγελματικών υποχρεώσεων, δεν είχα την πολυτέλεια του χρόνου να το κάνω αυτό σε καθημερινή βάση. Με κάθε ευκαιρία προσπαθούσα όμως να δώσω στο μωρό τη δυνατότητα να αισθανθεί αυτό που αισθανόμουν εγώ ακούγοντας ή παίζοντας μουσική. Στον ελεύθερο χρόνο μου καθόμουν στο πιάνο και έπαιζα κάποιες παρτιτούρες που μου άρεσαν, πιστεύοντας πως με την ψυχική αποφόρτιση που μου πρόσφερε η μουσική, θα κατάφερνα να του μεταδώσω τη γαλήνη που αισθάνομαι όταν ασχολούμαι με αυτήν! Αυτό ήταν κάτι που θεωρώ ότι σε ένα μεγάλο βαθμό συνέβη, μιας και την περίοδο που είχε τους κολικούς και τίποτα δε φαινόταν να το ηρεμεί, η μουσική ήταν αυτή που το κατάφερνε! Μια μέρα λοιπόν που είχα δοκιμάσει τα πάντα και όταν λέω τα πάντα εννοώ, τον απορροφητήρα, την ηλεκτρική σκούπα, ή το σεσουάρ των μαλλιών, σκέφτηκα να τον πάρω αγκαλιά και να του παίξω στο πιάνο ένα από τα κομμάτια που έπαιζα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης! Ως εκ θαύματος σταμάτησε να μουρμουράει και αφοσιώθηκε στο να ακούσει αυτό που του φαινόταν γνώριμο…! Όση ώρα εγώ έπαιζα, εκείνο στα πόδια μου καθόταν ακίνητο, απόλυτα ήρεμο και γαλήνιο. Είμαι βέβαιη πως αναγνώριζε το κομμάτι ήδη από την περίοδο που ήταν στην κοιλίτσα.
[easingslider id=”958″]
Τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας, πριν δηλαδή αρχίσουν οι κολικοί, του έβαζα μουσική. Δεν περνούσε μέρα χωρίς μουσική στο σπίτι. Όταν γεννήθηκε ο Ορφέας άρχισα να ψάχνω παιδικά ποιοτικά τραγούδια, μιας και επουδενί δεν μπορούσα να ακούσω αυτά που διαφήμιζε γνωστό τηλεοπτικό κανάλι και που πιστεύω όλες έστω και μια φορά έχετε ακούσει! Ξεκινήσαμε αγοράζοντας τη συλλογή «Εδώ Λιλιπούπολη»! Αγοράσαμε την πλήρη συλλογή, με τα τραγούδια και τα μουσικά παραμύθια. Πολύ καλή δουλειά φυσικά, απλά επειδή μου φάνηκε αρκετά δυνατό για ένα βρέφος, έψαξα περαιτέρω και βρήκα τη σειρά παιδικών τραγουδιών του Χατζηπιερή (ο τεμπέλης δράκος, το ταξίδι του τεμπέλη δράκου, η επιστροφή του τεμπέλη δράκου). Εξαιρετική δουλειά! Απίστευτα τραγούδια, με φοβερά ευρηματικούς στοίχους, ερμηνευμένα από πολλούς γνωστούς τραγουδιστές όπως ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Γιάννης Χαρούλης, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και πολλοί άλλοι! Ποιο να πρώτο αναφέρω, το Βατράχι; τον Τεμπέλη δράκο; τον Ασπροδόντι καρχαρία; τα Δέκα καβουράκια; τον πρίγκιπα Λεμόνι; όλα ένα κι ένα με τα περισσότερα από αυτά να μεταφέρουν και κάποιο ηθικό δίδαγμα!
Έπειτα το επόμενο άλμπουμ που αγοράσαμε ήταν τα παραμυθοτράγουδα του Ζουγανέλη με το bonus δίσκο το γύρω-γύρω όλοι!
Αυτός είναι ένας απίστευτος δίσκος, ο οποίος βέβαια έχει πάψει να κυκλοφορεί και χρειάστηκε να ψάξω αρκετά για να το βρω! Το βρήκα λοιπόν στο δισκοπωλείο “Ζαχαρίας” στο Μοναστηράκι! Εκεί γενικά βρίσκω ό,τι δεν μπορώ να βρω πουθενά άλλου! Στο δίσκο λοιπόν με τα παραμυθοτράγουδα, ο Ζουγανέλης τραγουδά μελοποιημένα ποιήματα γνωστών ποιητών τα οποία είναι γεμάτα εικόνες που εξάπτουν τη φαντασία των μικρών και τα βοηθά να φτιάξουν με τη φαντασία τους τις πιο απίθανες εικόνες ακούγοντας τα! Κάποια από αυτά τα τραγούδια τα ερμηνεύει η μικρή τότε Ελεονώρα Ζουγανέλη! Από την άλλη ο δίσκος γύρω-γύρω όλοι ήταν από την εκπομπή που είχε κάποτε ο Ζουγανέλης στην τηλεόραση! Πρόκειται για πολύ χαρούμενα και άκρως διασκεδαστικά τραγούδια με εύκολο στοίχο και παιχνιδιάρικο στυλ!
Πιο εύκολα βρήκα το άλμπουμ “Κάτω από το κουνουπίδι” του Μανούλα Λοΐζου!
Ναι καλά διαβάσατε! Είχε γράψει και ο Μάνος Λοΐζος τραγουδάκια για τους μικρούς μας ήρωες, τα οποία είναι πάρα πολύ ωραία και ευχάριστα στο άκουσμα και τα ερμηνεύουν και αυτά πολλοί γνωστοί Έλληνες τραγουδιστές όπως πχ η Τσαλιγοπουλου, ο Παπακωνσταντίνου, ο Τουρνάς, ο ίδιος ο Λοΐζος κ.α.!
Μετά από αυτά άρχισα με μανία να ψάχνω τα μουσικά παραμύθια του Δημήτρη Μπασλάμ καθώς κάποια από αυτά έχουν πάψει να κυκλοφορούν!
[easingslider id=”960″]
Ξανά λοιπόν τη λύση στο πρόβλημά μου, την έδωσε ο γνωστός και μη εξαιρετέος “Ζαχαρίας” όπου βρήκα τον “Αγησίλαγο”! Από πολύ γνωστό πολυκατάστημα πήρα τη “Θυμωμένη μπετονιέρα” καθώς επίσης και “Τα παπούτσια του βαρύτονου”. Πρόκειται για πολύ ποιοτικές & βραβευμένες δουλειές, με άκρως ευρηματικές ιστορίες και εξαιρετικές συμμετοχές γνωστών καλλιτεχνών! Τα περισσότερα από αυτά τα αφηγείται ο Αντώνης Καφετζόπουλος με απίστευτη γλαφυρότητα και τα τραγούδια ερμηνεύουν γνωστοί τραγουδιστές όπως ο Αργύρης Μπακιρτζής και ο Σωκράτης Μάλαμας.
Τέλος, ο τελευταίος δίσκος που αγόρασα πρόσφατα ήταν από τη σειρά “Λάχανα και Χάχανα” του Τάσου Ιωαννίδη και πιο συγκεκριμένα πήρα το δίσκο με τα 24 τραγούδια από το βιβλίο Γλώσσας της Α’ Δημοτικου. Αυτά τα τραγουδάκια είναι πιο ιδιαίτερα στο άκουσμα αλλά εξίσου ποιοτικά και ερμηνευμένα με ιδιαίτερη προσοχή από γνωστές σε όλους μας φωνές όπως της Μαρίας Φαραντούρη, του Ευγένιου Σπαθάρη και του Ηλία Μαμαλακη!
Αυτό που θα σας συμβούλευα, αγοράζοντας ένα παιδικό δίσκο με τραγούδια, είναι να του δώσετε λίγο χώρο και λίγο χρόνο να αφομοιωθεί τόσο από το παιδί αλλά πολύ περισσότερο από εσάς, καθώς αυτά είναι τραγούδια που είναι γραμμένα για τα παιδιά και πιο δύσκολα γίνονται κτήμα των μεγάλων, με αποτέλεσμα κάτι που ενδεχομένως να μην “αρέσει” ή να μην “τραβάει” τους γονείς να μην το βάζουν στα παιδιά, κάτι το οποίο για εμένα είναι άκρως αντιπαιδαγωγικό και συνάμα εγκληματικό αφού στερούν από τα παιδιά το δικαίωμα και τη δυνατότητα να αναπτύξουν τη φαντασία τους!
Θα κλείσω λέγοντας αυτό που εγώ παρατήρησα σε σχέση με το δικό μου μωρό το οποίο είναι πως ενώ για μήνες ακούγαμε τα ίδια και τα ίδια και διασκεδάζαμε με αυτά τα τραγουδάκια (εγώ πολύ περισσότερο αφού τα είχα μάθει απέξω), όταν επέστρεψα στη δουλειά σταμάτησε το μωρό να τα ακούει αφού η γιαγιά δεν ξέρει πώς να του τα βάλει να τα ακούσει! Μια μέρα λοιπόν που είμασταν στο αυτοκίνητο και επιστρέφαμε σπίτι, κάτι που για τον Ορφέα είναι ιδιαίτερα βασανιστικό αφού δεν του αρέσει καθόλου να είναι στο κάθισμα του αυτοκινήτου και μονίμως κλαίει σε όλη τη διαδρομή, σκέφτηκα να κλείσω το ραδιόφωνο και να του βάλω στο MP3 του αυτοκινήτου τα παραπάνω τραγούδια! Να σημειώσω σε αυτό το σημείο ότι είχε τουλάχιστον τρεις μήνες να τα ακούσει! Με το που άρχισε η μουσική να ακούγεται από τα ηχεία του αυτοκινήτου, σταμάτησε αυτομάτως να κλαίει και έμεινε σαστισμένος να ακούει τα γνώριμα σε εκείνον τραγούδια, και όχι μόνο σταμάτησε να κλαίει αλλά άρχισε να κουνά το κεφαλάκι του, να κάνει με τη γλώσσα του ότι τραγουδάει και να κινεί ρυθμικά το χεράκι του προσπαθώντας να τρίξει τα δάχτυλα (κάτι που του έχει μάθει ο πατέρας μου και το κάνει κάθε φορά που χορεύει). Έμεινα άφωνη με τον αντίκτυπο που είχε η μουσική σε εκείνον! Όχι μόνο έδειξε να τα αναγνωρίζει, αλλά φάνηκε να το διασκεδάζει κιόλας! Θεωρούσα ότι μέχρι τότε δεν είχε καταλάβει τίποτα από τα τραγούδια που επί μήνες του έβαζα να ακούει. Την κατάλληλη στιγμή όμως με διέψευσε περίτρανα και αισθάνθηκα τόσο όμορφα, που τόσους μήνες οι κόποι μου δεν πήγαν στράφι, αλλά επιβεβαίωσαν αυτό που μέσα μου ήθελα να συμβεί!
Εντάξτε τη μουσική στη ζωή των παιδιών και όσες από εσάς μπορείτε κάντε το και στην εγκυμοσύνη! Θα με θυμηθείτε!